Drutowce, larwy sprężykowatych, mogą być szkodliwe dla większości roślin uprawnych. Szczególnie podatne na szkodliwe działanie drutowców są ziemniaki, szparagi i warzywa. Oprócz uszkodzeń powstałych w wyniku żerowania stwarzane są warunki dla rozwoju infekcji grzybiczych lub bakteryjnych, jak np. Dry Core w przypadku ziemniaków.

Spadek wydajności w uprawie ziemniaków może wynosić nawet do 50 %. Istotniejszy wpływ ma jednak spadek jakości, ponieważ handlowcy odmawiają zazwyczaj odbioru partii towaru, jeśli liczba uszkodzonych bulw przekracza 5 %.

Na szkodliwe działanie larw narażone są jednak także buraki cukrowe i zboża. Ślady żerowania larw można znaleźć zwłaszcza na podziemnych częściach roślin i korzeni. Ślady uszkodzeń występują jednak również na nadziemnych częściach roślin w pobliżu powierzchni gleby. Aktywność żerna drutowców przypada na okres od kwietnia do połowy maja, od końca czerwca do połowy lipca i od połowy sierpnia do października. Dorosłe osobniki żywią się przy tym sokami roślinnymi, pyłkiem kwiatowym i nektarem kwiatowym.

W zależności od gatunku samice składają w okresie od czerwca do lipca od 80 do 300 jaj w ziemi na głębokości do około 6 centymetrów. Preferują przy tym miejsca z ochronną okrywą roślinną, taką jak mieszanka koniczyny z trawami, użytki zielone, tereny odłogowane lub zachwaszczone łany zbóż. Larwy sprężykowatych wykluwają się następnie po około miesiącu od złożenia jaj w okresie lipca – sierpnia. Cały cykl rozwoju drutowców trwa od około trzech do sześciu lat, w zależności od warunków pogodowych w ciągu roku.

Zwłaszcza w warunkach utrzymującej się suszy larwy poszukują bogatych w wodę ziemniaków jako źródła pożywienia i wyżerają w nich szerokie na 2 do 4 mm korytarze.

Larwy mogą obyć się bez pożywienia nawet przez rok. Wraz z wiekiem larw rośnie skala wyrządzanych przez nich szkód. Larwy przepoczwarzają się w środku lata w ostatnim roku stadium larwalnego w warstwach gleby położonych na różnych głębokościach, w zależności od gatunku. Chrząszcze wykluwające się tydzień lub dwa później zimują głównie w ziemi. Od marca stają się ponownie aktywne i rozmnażają się zazwyczaj w maju, rzadziej w lecie.